Chemo 5, Week 1 (Za)

Dankzij de extra 5 mg Prednison en 1 a 2 Paracetemolletjes kan ik voortaan van 01:00 tot 06:00 doorslapen. Dat geeft mij een gevoel van extra rust de volgende dag. Die extra rust, geeft mij ook het gevoel dat ik de combinatie behandeling aan kan. 

En dat is weer slecht voor de curve stemmingswisselingen. Slecht in de zin van, de curve wordt minder en daarmee ook het aantal stemmingswisselingen. De hoogte - en dieptepunten worden afgevlakt. Minder extreem. En dus zit ik beter in mijn vel. Vel, dat overigens steeds ruimer gaat worden. Waar dat aan te wijten is....Hormoonkuur, Chemo, Prednison....zegt U het maar. En dat geldt ook voor de rest van de bijwerkingen die ik erbij krijg :)

De volgende uitdaging, na de behandeling(en) uiteraard, waartoe ik gemakshalve ook de nog komende Radiotherapie reken. De volgende uitdaging dus, wordt het terugdringen van mijn overgewicht, zo'n 8 kilo. Gelukkig zijn die 8 kilo verdeeld over het gehele lijf. Van kruin tot teen. Een andere uitdaging, bedenk ik mij nu, is het omhoogschroeven van mijn HB gehalte. Dat HB gehalte wat ik nu heb, verdenk ik ervan, mijn vermogen om harder te fietsen drastisch naar beneden te brengen. En dat wil ik niet. Nee, ik wil weer eens knallen op die fiets. De trappers geselen, Het frame krom trekken. Dat frame krom trekken zal moeilijk gaan. Dat is van Carbon. Dat frame kan hoogste breken, ware het niet van zeer degelijk Duits fabrikaat is (Voor ingewijden, het merk frame: Focus).

Maar goed, gisteren (Vr) woonde ik, in het Inloophuis de Eik,  een workshop bij: Kanker op de werkvloer. Hierbij waren Kankerpatienten, PO- en HR medewerkers en een enkele Directeur bij betrokken. De Kankerpatienten hadden ieder een begeleider bij zich. in de rol van weer die HR medewerker of PO man/vrouw of Directeur. Ik was er alleen, wist ik veel! Waar ik wel al heel gauw achterkwam, is dat de Werkgever, het UWV, de ARBO, HR, PO en de Kankerpatient zelf, aan regeltjes en wetjes gebonden/beperkt zijn. En dat is goed. Echter, het initiatief om weer te gaan werken en zodoende van een bijna normaal inkomen verzekerd te zijn, ligt bij de Kankerpatient, de werknemer. En het zou heel mooi zijn wanneer er wat sturing zou komen vanuit de diverse, eerder genoemde, betrokken instanties waaronder de werkgever. Het is ook in eigen belang dat zij dat doen opdat de relatie Werknemer/Werkgever/Controlerende instantie op een goed peil blijft. Hiermee wordt tevens voorkomen dat de Werknemer voor een plotselinge verrassing komt te staan. Zoals daar is: Het korten op de te ontvangen beloning zoals overeengekomen in de voor hem/haar geldende CAO.

Afkortingen als WGA, IVA, WIA, UWV en weet ik wat al nog meer passeren de revue. Elk met een eigen wettelijke regelgeving.

In den beginne, en zeker tijdens de behandeling, heeft de Kankerpatient geen tijd en niet de focus om zich in deze materie te verdiepen. Hierdoor verschuift de belangrijke(!) materie naar de achtergrond.

De materie echter, komt altijd weer naar boven of, zo U wilt, naar voren. En dan kan je er als Kankerpatien/Werknemer maar beter op voorbereidt zijn. En juist daar zie ik een rol weggelegd voor de Werkgever/Controlerende Instantie. Ik weet wel, dat zit allemaal in de Probleemanalyse en het Plan van aanpak verwerkt. En misschien, bedenk ik me nu, is dat een rol voor de 'Case' manager. Een soort van regisseur zeg maar. Iemand die de planning en prio in de gaten houdt.
In ieder geval, volgende week maandag of dinsdag zal ik bovenstaande bespreekbaar maken binen mijn organisatie (CGI). Daar moet iets moois uitkomen, dat kan niet anders :)