vrijdag 26 februari 2021

donderdag 25 februari 2021

Racist

Misschien is dit een bijwerking van de hormoonbehandeling. Misschien wordt dit allen maar wat versterkt dankzij/door de hormoonbehandeling. Maar ik ben de laatste tijd veel aan het denken geslagen. Nu viel het mij op dat ik tijdens een van mijn wandelingen een neger tegenkwam. Die neger stapte in zijn Tesla (je weet wel, zo'n te grote electro-bak) en reed richting centrum. Nu kom je in dat dorp waar ik woon, bíjna geen neger tegen. Totdat ik hem zag.
Racistisch
Toen ik dat thuis vertelde werd mij te kennen gegeven dat ik nogal racistisch dacht.
Het viel mij namelijk op dat ik een neger zag in ons dorp. In eerste instantie gaf ik hen gelijk ook nog. Later, nu dus, dacht ik er wat over na en ben nu niet zo zeker van een bepaalde racistische inslag. Misschien mag ik zelfs nu nog geen neger zeggen. Dat is wat te 'racistisch'. Ok dan, het gaat om donkergetibte een man met Afrikaanse roots. Misschien spreekt die man wel een heel stuk beter Nederlands dan menig dorpeling hier en weet hij meer over de Nederlandse Geschiedenis, maar dat terzijde.
Racist
Ik vraag mij nu af: Wanneer ben je eigenlijk een dikke vette racist. Wanneer je dat zelf denkt misschien? Nou dát dacht ik niet niet dus. Je bent bijna nooit wat je zelf denkt. Vraag dat maar aan je omgeving.  Maar de vraag blijft: Wanneer ben je een racist? Ben je een racist wanneer je vol overtuigt bent van het feit dat iedereen uit een bepaald noord-Afrikaans land zou stinken?  Zelfs àls dat zo zou zijn, ben je dan een racist? En dat volk uit het overige gedeelte van Afrika dan? Stinken die ietsje minder?.......

zondag 27 oktober 2019

En maar wachten

Wachten, wachten en nog eens wachten. Waarop? Op de bus? Wie weet. Ondertussen lig ik hier, weer, te wachten op het eerste zonnegloren.
In den beginne was ik deze blog gestart om mij gevoelens(!) neer te pennen omdat ik kanker heb. Nu heb ik ook nog eens een dwarslaesie. Ik kan dus niks meer, behalve wachten. En ....oja, ik kan ook nog op een of ander alarmbelletje drukken.  En dan weer, moet ik wachten. Nee, de tijd dat ik op kon staan en ergens naar toe kan gaan ligt ver achter me. Nu, moet ik alles plannen. De spontaniteit is weg. Dat geldt in eerste instantie voor mij, maar dat geldt ook voor mijn gezin. Alles is weg wat ik ooit aangeschaft heb. Mijn auto, het huis en weet ik wat nog meer. Het is allemaal weg. Het enige wat ik nog heb is mijn lijf en hersentjes en..... dat verrekte alarmbelletje. En maar wachten. Laat je niks wijsmaken, ook voor mij geldt: first in, first out.
Dat betekent dat je in het begin veel , nou ja, redelijk veel en vaak bezocht wordt. Dat wordt steeds minder, zo werkt dat nu eenmaal. En, eerlijk gezegd, zo interessant is het hier nu ook weer niet hoor. Vroeg of laat ben ik er niet meer. Misschien ben jij er eerder tussenuit gepiept misschien ook niet. Hoe dan ook, er heeft een ander tijdperk zijn intrede gedaan. Een tijdperk waarin je alleen maar afscheid van anderen gaat nemen. Wen er maar vast aan. Want die tijd is er voor iedereen, die  tijd komt er voor iedereen. Iedereen ook, is er zich van bewust, maar iedereen schuift het telkens naar achter . Gelukkig maar! Maar er komt een tijd....... 😝

maandag 8 oktober 2018

Ja ik heb

Ja ik heb prostaatkanker. Ja, mijn prostaatkanker is er een van agressieve aard. Ja, mijn prostaatkanker is niet meer te genezen. Jaa ik zie er nog verrekkes goed uit ondanks dat alles. Uhh...jaaa....uhhh Ik heb mijn visie verlegd van overleven naar leven.

Mijn visie
Wat wil dat zeggen? Dat wilt zeggen dat ik verder kijk dan 3 maanden. Die 3 maanden is de tijd die ik heb van Controle naar Controle. Tot nu toe is de uitslag van die Controle Negatief. Dat wil zeggen dat de uitkomst van die Controle voor mij heel goed is, voor de tumor is die uitkomst heel slecht. Negatief is in dit geval voor mij dus goed. Voor de tumor niet. Maar, of het voor die tumor niet goed is, dáár geef ik dus nul komma nul niks om dus. Wat mij betreft veeg ik er de vloer mee, veeg ik er mijn kont mee af!
Maar....ik weet, als geen ander, dat het om  een uitgezaaide tumor gaat. En uitgezaaide tumors(?)/tumoren(?), dat zijn verschrikkelijke bijtdingen. Die happen en laten (bijna) nooit los. Een uitgezaaide tumor is zo'n beetje de Pitbull onder de tumoren. En zó'n beestje zit nu in mijn broek. In mijn onderlijfje welteverstaan.  Een vroeg of laat, zoláng die daar zit, komt die tumor weer tot zinnen. Ik word hormoonresistent zoals dat zo mooi heet. Dat ding, die tumor, lééft van Testosteron, zo U weet. En testosteron, dat had ik zat! Had, want ik zit al sinds 2015 aan een hormoonbehandeling. En een hormoonbehandeling, das foute boel. Das vrouwelijk..brrrrrr.

Hormoonbehandeling
Een hormoonbehandeling is een Chemische Castratie maar.....een chemische castratie is nog altijd beter dan een Technische Castratie. Zo eentje waar men je ballen met 2 steen eruit slaat! Blijvende schade dus!
Chemische castratie is softwarematig en Technische castratie is hardwarematig denk ik dan maar voor mijn gemak.
Het grote voordeel van een Hormoonbehandeling is dat je seksleven terugkeert bij stopzetting terwijl een technische castratie blijvend is. Je bent een soort van eunuch ofzo. Een met zo'n piepstemmetje: 'Wil je gekookte eitjes of gebakken eitjes als ontbijt?'.
Is zo'n hormoonbehandeling dan een en al Hallelujah? Welnee, kijk maar. Er zijn vervelende bijwerkingen genoeg.

Levenscontract
Maar goed. Toen ik te horen kreeg dat ik prostaatkanker heb in uitgezaaide vorm was het alsof mijn contract ten einde liep. Mijn levenscontract. Ik schakelde automatisch over op Overleven. Daar moest ik wel wat aan wennen hoor. Totdantoe zat ik in een Killermodus!

Wat voor een modus?
In overlevingmodus kwam mijn kijk op het leven, mijn planning, niet verder dan de eerstvolgende controle. Overigens, toen ik net de uitslag kreeg wilde ik niet eens een paar trainingsbandjes voor de racefiets aanschaffen. Ik kon het idee niet hebben, dat die bandjes, op een gegeven moment ongebruikt in de garage bleven hangen. Maar nu, nu de PSA onmeetbaar blijft, nu wordt mijn visie ook wat langer. Ik plan al over de 3 maanden heen! Niet langer dan 1 jaar. Ik noteer al wat langer duurt dan 1 jaar wel maar heb er geen beeld bij. Dat had ik vroeger wel. Of dat beeld hebben nu zo goed is weet ik niet. Fijn was dat wel.

Fietsseizoen
Met fietsen, en in het bijzonder de manier waarop ik train, is dat niet anders. Ik kijk nu wel uit naar volgend seizoen. Maar, of ik ingehaald wordt door een 80- jarige op een e-bike (in de klim) of zo'n snackbarrijder met frietbuik dat zal me worst wezen. Hoofdzaak: IK kom vooruit op een door mij uitgekozen rondje.
Ik zal heus niet een 80-jarige e-bikester van haar e-bikeje afslaan hoor. Of ze moet een grote smoel tegen mij opentrekken. Dát doen die niet. Kennelijk moeten óók zij een bepaalde tol betalen voor een voor hen te hoge snelheid, zónder helm. Ook oude besjes zijn kennelijk te ijdel.....
Met andere woorden: Ik let, vooral bij het (race)fietsen, meer en meer op mezelf. Dat deed ik al, maar was daarmee gestopt sinds 2015. Nu niet meer, nu let ik dus steeds meer en meer op mezelf. Ik bescherm mezelf als het ware. Heb ik dus tóch nut in dit aards bestaan :p

Desalniettemin

Ik had laatst een zeer prettig gesprek met MooiSonenBreugel.
DE krant voor iedereen die ge-interesseerd is in het wel en wee van het dorp Son en Breugel.

Aspiraties
Ja, ik heb aspiraties in het zo af en toe schrijven in een lokaal bekende krant. Zolang het nog kan welterverstaan, Het onderwerp is niet zó van belang, zolang het een interessant onderwerp is. Voor mij en voor de lezer. Die lezer moet het immers ook leuk vinden om te lezen toch?

Zwerfvuil
Een onderwerp als zwerfvuil ofzo is er eentje met beladen inhoud. Want wie wilt een huis in een buurt waar zwerfvuil de toon voert? Nu is Son toevallig een gemeente dis mensen inzet om dit type vuil tegen te gaan. Het vuil wordt zo nu en dan gewoon opgeruimd. En zo heurt het.


Troep

Vooralsnog wandel ik zo een beetje over de paden en wegen in en rond Son. Dáár woon ik nu eenmaal. Al het beetje blik, papier en plastic dat ik zoal tegenkom. zal ik gaan vastleggen. Want leven in je weggegooide troep, dat ziet er echt niet lekker uit hoor.
Èlk blikje, èlk papiertje en èlk vorm van plastic op mijn weg is er één teveel....

Erg

De tijd heelt alle wonden. 
WEER een spreukje!
Dat is nu eenmaal zo. Neem mijn prostaatkanker. Ik loop er officieel nu zo'n jaar of 3 à 4 mee. Iedereen die mij kent zegt: 'Ochja, dat heb jij ook nog hè. Je ziet er nog zo goed uit. Hoe is het ermee?'.

Ik vraag mij af
Nu ga ik mij toch wel een beetje afvragen: Hoe ziet iemand eruit na 3 à 4 jaar prostaatkanker?
Dat (die persoon) moet er dan verrekkes slecht uitzien omdat ik er nog steeds goed uitzie.... óók in de ruiten van een of andere winkel hoor!
Ik ben nog steeds een haantjescoureur en die kijkt àltijd in de ruit van de winkel die hij passeert. Mede daardoor weet ik, dat een zwart outfitje toch beter (slanker) afkleedt dan bijvoorbeeld een rood outfitje. En dat komt NIET door de hormoonbehandeling!
Slotsom: Iemand die er na 3 à 4 jaar prostaatkanker nog steeds goed uitziet, die heeft niets....dus.

Chinezen
Dat zou ik zeer knap vinden als je dát kunt: Iemands gezondheid niet aflezen van zijn of haar uiterlijk. Nee! Oók niet als die persoon geel is! 
Want dan is die persoon misschien wel een Chinees. En Chinezen kunnen heul gezond zijn! Kijk maar naar de friettenten in Eindhoven :p Lopen, kunnen die Chinezen ook al niet. Ze, Chinezen dus, schoefelen voort. Daarbij spugen ook nog eens. In de lift of in een Franse Metro bijvoorbeeld..... Ja dat vindt ik ook erg. Dat geschoefel en gespuug..... en ondertussen maar friet bakken. 'Mayonais elbij?'.

Pappenheimer
Maar goed. Vraag aan mij dus niet hoe het met mij gaat. Behalve dat ik er nog steeds goed uitziet, functioneert ook mijn tong en hersentjes nog steeds optimaal. Er komt een waterval aan weldoordachte woorden en zinnen uit mijn anders zeer bescheiden, doch welbespraakt mondje. Je krijgt dan meer te horen dan je zou willen. Daar zitten velen van jullie niet op zit te wachten! Want IK ken mijn pappenheimers wel hoor.
Jullie zijn allemaal lief en als je dat niet bent, stel ik mijn pappenheimerinschatting bij :p Je blijft ondertussen nog steeds lief hoor, en schattig waarschijnlijk ook.
Zo ben ik ook weer.

Erg
En IK vind het nog stééds erg, dat er kennelijk personen zijn die iemands gesteldheid denken te kunnen aflezen  aan het uiterlijk. Geloof mij nu maar, je bent Jezus niet. Dát ben ik al..... :p

zaterdag 29 september 2018

2strijd

Ik zat in 2 strijd. Ik heb ooit een bericht geplaatst (Afscheid) waarvan de inhoud ís, zoals ík het ervaren heb.

Zo ga je niet met mensen om
Nu wordt mij dat gewraakt berichtje, bij herhaling, voor de voeten geworpen als zijnde 'Not Done'. Door de (in)direkte betrokkenen weliswaar. Natuurlijk vindt 'men' de inhoud verwerpelijk en daar ik er telkens weer op gewezen/aangevallen wordt, ben ik verplicht dat berichtje weer  te activeren.
'Men' spreekt van 'Zo ga je niet met mensen om' en 'De vuile was hang je niet buiten' en 'zwartmakerij'.


Vooral dat 'Zo ga je niet met mensen om' steekt mij, want inderdaad, 'Zó, behoor je niet met mensen om te gaan'.
In dat geval, 'Zo ga je niet met mensen om', heb ik het dan over 'vrienden', die mij hebben laten vallen omdat zij een keus hebben gemaakt ten faveure van mijn partner, Anja. Niet zo gek hoor. Want zij (Anja dus) ziet er een stuk beter uit dan ik. Máár, ik heb er grote moeite mee.  Want wáárom, in hemelsnaam, denk je een keus te moeten maken!

Aanwezigheid
Echter, de betrokkenen hebben, al dan niet via mijn huidige partner, kontakt met mij gezocht  onder het mom van hierboven genoemde uitspraken. Het is wèl zo, dat ik sinds díe tijd, die mensen met andere ogen bekijk. Ik waardeer hun 'vriendschap' anders. Misschien is 'hun aanwezigheid ' een betere omschrijving. Dat is de positieve kant van het verhaal. Ik vergeef, maar vergeet niet. Daar kan ik niets aan doen, helaas.

Activeren
Ik heb dat berichtje dus uit de Blog gehaald (laten de-activeren) omdat anderen zich door mij zwartgemaakt/voor lul gezet, voelen. Maar, nu ik er telkens weer op gewezen/aangevallen word kan ik het net zo goed weer plaatsen, ook wel activeren genoemd.

Afscheid
In dat gewraakte bericht neem  ik afscheid van alles en iedereen. Ik wilde niks liever dan sterven middels het 'Bewuste Verstervingsproces'. Echter, tijden veranderen en ik dus ook. Ik wil niet meer dood. Dood ga ik tóch weleens en jij ook, lekker puhh! Ik ben blij dat ik het besluit heb genomen om dóór te gaan met leven. Misschien vinden anderen dát niet leuk maar ach, er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. Dát geldt óók voor mij, maar nu nog even niet aub.




Het originele berichtje Afscheid is dus weer gewoon terug te vinden in mijn blog.

Mijn Excuses, indien gewenst

Mijn berichtje 'Mijn Excuses, indien gewenst' blijft normaal van kracht, natuurlijk.


Kijk vooruit
Tot slot een welgemeend advies: Kijk altijd, in ieder geval: zoveel mogelijk, toekomstgericht. Kijk alleen terug/om naar het verleden wanneer je ergens van wilt leren.


PS.
  1.  Ik ben mij er van bewust dat de in mijn blog geschreven berichtgeving MIJN versie van waarheid is. Ik hoop dat de lezer dit óók zo ziet en hoop..... hóóp heb ik zat :p
  2. In het geval van aannames (zo snel mogelijk platslaan dus) mag je me altijd mailen of je laat een bericht achter op de blog. Ik lees de blog niet veel dus een mailtje is sneller :p




woensdag 26 september 2018

Lichamelijk of Psychisch

Prostaatkanker is in de beginfase geen lichamelijke aandoening, maar een psychische aandoening. Dit zinnetje had ik op iemands forum gelezen. Die goeie man heeft nog gelijk ook, vind ik.

Hoe gaat het met je
Vandaar dat ik, in den beginne, de vraag 'Hoe gaat het met je' een maar rare vraag vond.
Het 'Gaat' immers goed met mij? Ik had, in het begin, totaal geen lichamelijke klachten natuurlijk. Wel wat, maar niet dusdanig :p 

Stel die vraag nog maar eens vandaag de dag. Dan krijg je een heel ander antwoord. Een niet zo leuk antwoord voor jou. Want dan ga ik diep en neem (te)veel tijd van je in beslag. Daar zat je niet op te wachten? Houd dan je waffel! 'Wat een mooi weer vandaag' is net  zo'n dooddoener. Vraag dat maar. 'Mooi weer?' Voor wie? Voor jou of voor de boer.....


Hormoonresistent
Maar goed in dat forum werd wat dieper ingegaan op de hormoonbehandeling, de chemische castratie. DE behandeling waarbij je de lust naar seks vergaat. Die dus
Vroeg of laat word ook ik hormoonresistent. Dan helpt geen Hormooninjectie meer. Dan mag je door naar een chemo therapie. Dat wil zeggen, als je dat wilt. Als JIJ vindt dat JOUW kwaliteit van leven, JOUW norm, dat toelaat.   
Zoja, niks aan de hand: 'Chemozakje nummer 1, zuster!
Exit?
Zo niet, hm.....

dinsdag 25 september 2018

Puinhoop

Ik heb prostaatkanker. Ik lig in een scheiding.




Puinhoop
Eigenlijk is de rest van mijn leven één grote puinhoop. Althans, zo voelt dat nú aan. Morgen is dat waarschijnlijk anders. Ook een puinhoop kent struktuur.
Ik moet nog zoveel doen. Maar wat en wanneer? Het wordt weer eens tijd voor een Excel- of Freemind bestandje ofzo. Gewoon om het een en ander te laten bezinken en een plek te geven.


Depressief
Ik voel me er depressief onder, niet lekker in ieder  geval. Dat is misschien wel normaal en ik móet er doorheen zien te komen. Hoe? Weet ik veel, ik zie wel.


Zelfdoding
Zelfdoding door middel van ophanging of wat  pilletjes is uit den boze. Dáár begin ik  niet aan. Euthanasie evenmin. Maar Versterving, dát  lijkt me wel wat. Voorlopig niet, ik voel me best wel goed. Heb wel wat ongemakjes maar die horen er ook bij, heb ik vernomen.


Alleen voelen
Het ergste is, dat  ik er nu ècht alleen voor sta. Iets wat ik altijd al geroepen heb, helaas. Net zoals: 'Als het goed gaat met je, heb je een naam. Gaat het slecht, ben je een nummer'. Denk dáár maar eens over na.
Eénzaam voel ik me niet. Wèl alleen. Ik weet niet wat het ergste is. Eenzaam zijn of je Alleen vóelen. En...Gevoel kan je uitschakelen, zegt men. Vooruit dan maar, waar zit die knop ergens?.... :P

woensdag 5 september 2018

Mijn Excuses, indien gewenst

Mocht ik door het plaatsen van berichten in deze blog mensen gekwetst danwel tegen het hoofd gestoten hebben, weet dan, dat dit nooit mijn bedoeling geweest is.
Ik respecteer iedereen, ongeacht geloof, uiterlijke kenmerken (waaronder huidskleur en mate van scheelheid), of je intelligent bent of juist niet en weet ik wat nog meer.

Elk bericht, door mij geplaatst in deze of eender welke blog is naar waarheid geschreven.


Ik ben de éérste om toe te geven dat het MIJN waarheid betreft. Niet jouw waarheid dus! Dáár, ben je zélf voor verantwoordelijk.


Echter... Je voelt zich nog stééds gekwetst/genomen/genaaid:
  1. Bedenk dan, dat dát jouw gevoel betreft bovendien.... het hebben van dát gevoel zegt héél wat over jezelf.Al wat je hoeft te doen is luisteren...Zoekjezelf! :p