Lichamelijk of Psychisch

Prostaatkanker is in de beginfase geen lichamelijke aandoening, maar een psychische aandoening. Dit zinnetje had ik op iemands forum gelezen. Die goeie man heeft nog gelijk ook, vind ik.

Hoe gaat het met je
Vandaar dat ik, in den beginne, de vraag 'Hoe gaat het met je' een maar rare vraag vond.
Het 'Gaat' immers goed met mij? Ik had, in het begin, totaal geen lichamelijke klachten natuurlijk. Wel wat, maar niet dusdanig :p 

Stel die vraag nog maar eens vandaag de dag. Dan krijg je een heel ander antwoord. Een niet zo leuk antwoord voor jou. Want dan ga ik diep en neem (te)veel tijd van je in beslag. Daar zat je niet op te wachten? Houd dan je waffel! 'Wat een mooi weer vandaag' is net  zo'n dooddoener. Vraag dat maar. 'Mooi weer?' Voor wie? Voor jou of voor de boer.....


Hormoonresistent
Maar goed in dat forum werd wat dieper ingegaan op de hormoonbehandeling, de chemische castratie. DE behandeling waarbij je de lust naar seks vergaat. Die dus. 
Vroeg of laat word ook ik hormoonresistent. Dan helpt geen Hormooninjectie meer. Dan mag je door naar een chemo therapie. Dat wil zeggen, als je dat wilt. Als JIJ vindt dat JOUW kwaliteit van leven, JOUW norm, dat toelaat.   
Zoja, niks aan de hand: 'Chemozakje nummer 1, zuster!' 
Exit?
Zo niet, hm.....