donderdag 26 november 2015

Spiegelbeeld

Iedereen doet het. Nou ja, bijna iedereen. Je kijkt 'smorgens eens in de spiegel voor je jezelf gaat soigneren. In ieder geval, ik doe het: In de spiegel kijken alvorens ik me ga soigneren

Maar vanmorgen herkende ik mezelf niet in mijn spiegelbeeld. Normaal gesproken zie ik daar een kerel met de levensvreugde in de ogen, een afgetraind koppie, een bewust gekozen kort kapsel, met baardgroei indien nodig en.... met een blik van herkenning. Nu keek ik in een gezicht maar die blik van herkenning was er niet. Al wat ik zag was een kop met daarin moegestreden, vragende ogen. Dat was ik niet. Dan maar ff op de toilet zitten, want ja, ook dat moet gebeuren he. En zittend plassen gaat spetteren tegen wat weer het verspreiden van mogelijke chemo moleculen tot een minimum beperkt. Moleculen die, overigens, tot 1 jaar lang in mijn lijf blijven zitten, maar dan steeds minder natuurlijk, pffffff.....

Al zittend kwam mijn lichaam voor ogen. Ik had geen buik vroeger en ook stond ik rechter. Ik stond vroeger ook vroeger op. Ja vroeger, toen ik conditie had, toen ik als wielrenner nog wat voorstelde. Die tijd is geweest. Maar dat ik mezelf niet meer herken. Nog niet eens in mijn spiegelbeeld! Tsssss....

Dat doet me denken aan ja, mijn wielerconditie. Elk begin van het nieuwe seizoen, zit ik nog in gedachten hoe ik was/presteerde aan het eind van het vorig seizoen. Dan presteer ik zoals het moet. Dan ga ik met iedereen de strijd aan. Hoe dan ook! Dan gaat niemand met mij lachen, of ik zou het zo moeten willen.Ja, aan het eind van het vorig seizoen sta ik goed.

Misschien is dat ook nu het geval. Ik kijk in de spiegel en verwacht daar een IK te zien zoals IK was voor de kanker. En die IK, die is er niet meer. Ik, mijn huidige ik, moet aan herstel gaan werken. Ik wil IK weer worden. Al zou het een benadering van zo'n 80 a 90 procent zijn, das al zat. Die overige 20 a 10 procent is winst. Daar is een andere ik voor in de plaats gekomen. Een betere IK welteverstaan :) Dus hoe dan ook, aan herstel werken is goed, je krijgt er wat beters voor terug. Nou ja....wat. Heel wat natuurlijk! Je krijgt er HEEL wat beters voor terug. En met dat in het achterhoofd, neem ik afscheid van mijn huidige spiegelbeeld. Ciao ciao, lilleke frotbakkes! Da'k oe nie mir zie!! :p



P.S. Oja, ik krijg eerst nog 17 bestralingen en hoop deze voor de kerst afgerond te hebben. Maar ondertussen of onderwijl, wat jij wilt, ga ik aan Herstel werken. 2016: Here I come! Vrij vertaald: Ik kom er aan!  Waar aan? Tsjee, begin je weer! Ik om nergends aan! Tis gewon 'n gezegde. Ik kom  er aan. Dat betekent dat je er aan komt! Niet dat ik ergens aan ga zitten. Nee! ik ga niet zitten! pffffff....... houdoe! Kwor d'r skeel van! Tsjeemig, wan eikel!

3 opmerkingen:

  1. Ik heb je pas nog gezien, mijn lieve broer... inderdaad, ietsekes anders door medicatie.. Maar wat ik nog steeds aan je zie, is positiviteit, al dan niet met enige of meer moeite... Dat is karakter. En karakter verandert niet in de spiegel ook niet in spiegelbeeld.. oke.. karakter verandert ook, maar dat brengt je levenspad met zich mee. Lees in het woord karakter ook het woord gevoelens. Ik ben trots op je.. hoe jij elke keer weer ergens... of nergens... naar toe gaat. Maar ook je betrokkenheid in familiezaken, terwijl je zelf worstelt met de grootste en gemeenste vijand die een mens kan hebben.
    Ik heb als jongste zusje altijd naar je op gekeken. Dat is nu nog steeds zo en mijn respect voor jou blijft groeien....
    Eh.... geen idee waarom ik dit nu plaats. Wil eigenlijk je hand vasthouden en zeggen: het komt goed.... tegen beter weten in...
    Net ook even een blik in de spiegel geworpen... ja, blik... en zag dat ik ogenblikkelijk de soep uit mijn ogen moest wassen... Dat was dus een soepblik... pfff wah kan ik zeiken zeg...
    Lov'you bro !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb je pas nog gezien, mijn lieve broer... inderdaad, ietsekes anders door medicatie.. Maar wat ik nog steeds aan je zie, is positiviteit, al dan niet met enige of meer moeite... Dat is karakter. En karakter verandert niet in de spiegel ook niet in spiegelbeeld.. oke.. karakter verandert ook, maar dat brengt je levenspad met zich mee. Lees in het woord karakter ook het woord gevoelens. Ik ben trots op je.. hoe jij elke keer weer ergens... of nergens... naar toe gaat. Maar ook je betrokkenheid in familiezaken, terwijl je zelf worstelt met de grootste en gemeenste vijand die een mens kan hebben.
    Ik heb als jongste zusje altijd naar je op gekeken. Dat is nu nog steeds zo en mijn respect voor jou blijft groeien....
    Eh.... geen idee waarom ik dit nu plaats. Wil eigenlijk je hand vasthouden en zeggen: het komt goed.... tegen beter weten in...
    Net ook even een blik in de spiegel geworpen... ja, blik... en zag dat ik ogenblikkelijk de soep uit mijn ogen moest wassen... Dat was dus een soepblik... pfff wah kan ik zeiken zeg...
    Lov'you bro !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zag je niet toevallig de strijdlust, die nog steeds uit je blog straalt? Niet opgevallen misschien...
    Over stralen: onderschat de bestralingen niet. Minder lastig als chemo, maar tegen het end vervelender, met name als je, net als ik van onderen onder schot wordt genomen. Voor zover ik weet moet het jou beter afgaan dan dat het mij deed. Goed volk daar bij de Linac's, en alles prima te plannen.

    Groetjes,
    Bert.

    BeantwoordenVerwijderen