Zow hey. Toen ik net te horen kreeg dat ik kanker heb. Uitgezaaid en al met als bonus dat het een zeer agressieve variant is ook nog's, toen was ik in de bloei van de herfst van m'n leven. Een conditie om een puntje aan te zuigen. Een buik van onbeduidende omvang. Onmeetbaar, net als de PSA waarde van nu.
Ja, ik mocht er zijn toen. En nu? Nu begin ik een buikje te krijgen. Sterker, ik heb er één! Ook in gewicht ben ik toegenomen: Van een 83 kg naar een 92 kilo. Dat moet er dus vanaf, dat verschil van plus 9 kilo! Maar niet te snel he. Ik moet ook ac-cli-ma-ti-se-ren ofzo. Ik weet nog goed, dat ik niet wakker lag van de chemo- plus hormoonbehandelingen, en daar bovenop nog eens de 17 bestralingen.
Ik lachte erom, had nergens last van. Maar gaandeweg lach ik minder hard en bovenal, minder snel. Ik weet nu wat dat inhoudt, die chemo- en hormoonbehandelingen. Ik weet nu wat de gevolgen zijn. Ik wil niet teveel en te snel minderen in gewicht. Maar toch wil ik het, want in het begin woog ik ook minder en had een (veel) betere conditie. Dat wel.
Dus, ik moet die conditie weer hebben en weer terug in gewicht. En dat in juiste proporties natuurlijk. Anders focust mijn lijf teveel op afvallen of op herkrijgen van conditie. Nee, het moet in de juiste verhoudingen zijn.
Mocht ik weer aan de chemo moeten, dan heb ik ik in ieder geval een evenwicht in conditie en lichaamsgewicht. Zoiets ja. Maar hoe doe ik dat? Gelukkig heb ik google. Eerst die kurkuma, wietolie en forum onzin eruitfilteren en ik hou wat over waar ik mee uit de voeten kan. Nu nog doen :p
Geen opmerkingen:
Een reactie posten