Het werd snel duidelijk. Danny bedoelde dus de muziek die op onze begrafenis/crematie gespeeld diende te worden. En ja, daar kan ik me heel wat bij voorstellen. Want weten zij, de nabestaanden, welke muziek er afgespeeld moet worden? Misschien kennen zij 1 of 2 liedjes. Dan houdt het gauw op. Maar weten zíj, wat jíj, als dode, als o-ver-le-de-ne, nog wilt horen?
Dat laatste kan natuurlijk niet he. Als je dood bent kan er gespeeld worden wat er wilt, ik hoor het toch niet. Denk ik. Het is voor het gevoel denk ik. Het gevoel dat zij, de nabestaanden, afscheid kunnen nemen met de juiste muziek. Nu ben ik ook wat muziek betreft breed geinteresseerd. Van Jimi Hendrix tot Religieus gezang. Zolang het mij maar lekker in de oren klinkt. En toch, als jij nog in de modus bent zelf je muziek uit te kiezen, hierbij rekening houdend met het publiek, dan kan je er wat moois van maken. Dan kan je jouw afscheid luister bij zetten! Je weet ongeveer wel wat je omgeving aan kán horen en aan dúrft te horen.
Dus, stel, ik hou van Hard-rock, God behoede me. Dan zou ik er zomaar 1 hardrock nummer, een hele korte, tussendoor kunnen gooien. Gewoon, om jullie te prikkelen. Dat zal me wel vergeven worden hoop ik en anders jammer dan. Maar gelukkig, nabestaanden, ik hou niet van hard rock! Dus jullie gevoelige oortjes zal dat audio geweld bespaard worden. Nu is al gauw iets audio geweld.
Iemand die niet van Nederlandstalig houdt bijvoorbeeld, zal een lied van de Havenzangers als hels kabaal in de oren klinken. Welnu, er is ook iets als normen en waarden. En een van die dingen houdt in dat gij geen geweld zal gebruiken tegen eenieder die niet van geweld houdt. Anders zal het U ook geschieden. Dan zit je vredig op je wolkje wat vooruit te staren en dan wordt je plotsklaps misbruikt door een of andere hitsige bokkepoot. Nee, geen geweld dus. Misschien een heel klein beetje dan.
Dan wordt ik misschien ook een heel klein beetje misbruikt. Ochja, het was een bokkepoot he. Geen geweld dus! Ook niet een heel klein beetje. En trouwens, ik wil de bokkepoot wel eens tegenkomen die mij onheus wilt bejegenen. Die zal voorlopig niet meer kunnen huppelen. Of juist wel, als ik'm niet goed geraakt heb tussen die kromme pootjes van hem. Dan huppelt die de rest van z'n bokkepotenleven over de wolkjes. De eikel!
Maar goed, de muziek dus. Ik heb wat nummertjes, genummerd en al voor de volgorde, waarvan ik denk dat ze bij mij passen. En als ik dat denk, dan is dat goed! Nu die broodjes nog. Wat lusten die nabestaanden zoal? Gewoon droge cake met lauwe slurrie. Das goed zat :p
Geen opmerkingen:
Een reactie posten