Wanneer ik niet begrepen ben, ligt dat aan mij. Ik ben namelijk niet zo goed in het afgeven van de juiste signalen. Ik hou van jullie allemaal, duidelijker kan ik niet zijn.
Zo, dat gezegd hebbende..... Ik heb volgens mij ook ooit eens gezegd dat het hebben van kanker een ziekte is, die je alleen draagt. Die woorden, als ik die al gezegd zou hebben, moet ik terugnemen dus. De ziekte heb je met z'n allen. Jij, je direkte omgeving, je niet-direkte omgeving en verder, iedereen die je kent.
Wat je wel alleen mag doen is sterven. Net als geboren worden, doe je dit in je eentje. Misschien weggewuifd door anderen, maar gaan, doe je helemaal alleen. Daar ga je dan. Houdoeeeee!
Nu lijkt het erop dat het me allemaal van een leien dakje gaat. Nee! Het gaat niet van een leien dakje. Ik laat het misschien zo doen overkomen, maar niets is minder waar. De pijn in de spieren, de gewrichten, de teloor gegane spiermassa, de stemmingswisselingen de ik-weet-niet-wat-nog-meer voor bijwerkingen die doen mij eraan herinneren dat ik niet helemaal gezond ben. Overigens, als die bijwerkingen worden veroorzaakt door de behandeling(en), niet door de kanker op zich. Iedereen die kanker heeft, heeft op detail nivo andere, unieke, ervaringen. Generieke bijwerkingen, zoals smaakverlies, haaruitval, zijn voor iedereen hetzelfde. Maar worden door elk persoon weer anders ervaringen. Althans, dat is mijn ervaring :p De oorzaak van al deze ellende is legio. Daarom breng ik het voor gemak terug naar een wat simpelere benadering.
De oorzaak van alle kankers kan gezocht en gevonden worden in:
1. Voeding (incl mogelijke genotsmiddelen)
2. Levenswijze
En dan mag men ook bedenken dat eenieder apart reageert op elk van de oorzaken.En juist dat, die Voeding en Levenswijze, doe je meestal niet alleen. Dat behoor je te doen in gezelschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten