Hoe dan ook, het is geen pretje hoor. Met één been in het graf staan. Probeer dat maar eens vol te houden zo op één been. En dan nog hangt het er vanaf hoe diep het graf is. Als dat gat 6 meter diep is, zie dan maar's dat ander been uit het graf te houden. Voor het gemak doen we in het begin een diepte aanhouden van, laten we zeggen, kniehoogte diep. Dat valt mee toch? Jawel hoor, totdat je moet piesen. Die gulp gaat dan misschien net open of net niet. En je piemel moet je er ook nog uit zien te wurmen. Stel dat het lukt, dan moet je in ieder geval niet tegen de wind in piesen of tegen schrikdraad. Je zult waarschijnlijk wel die ene schoen onderpiesen. Dat piesen dus, valt nog mee.
Dan het poepen! Op het moment dat je moet poepen breekt het angstzweet je al uit. Want je hebt er natuurlijk al eens aan gedacht: "Wat als ik moet poepen". Hoe doe je dat? Laten we er vanuitgaan dat in het begin het graf niet diep is. Kniehoogte. Maar zelfs op kniehoogte én met één been in het graf en het ander been erbuiten, zelfs op kniehoogte is dat poepen al een probleem. Je broek moet uit en dat gaat je niet lukken. No f*ckin' way! Ja, hoe kan je op zo'n moment aan f*cken denken zal je denken. Ik weet het niet. In ieder geval gaat dat poepen met je broek op de enkels niet lukken.
Sowieso, in je blote kont al niet want met gespreide benen kan je moeilijk je broek uit doen. Dus dat poepen, dat poepen moet met de broek aan. En dat is geen pretje. Zeker niet wanneer de poep wat vloeibaar is. Dat gaat in die ene broekspijp zitten en in die ene schoen. Even is het warm, maar dan daalt de temperatuur en de poep begint een korstvorm aan te nemen. Dat gaat jeuken! En hoe moet je krabben dan? Met je vingers? Handen wassen zal dan ook niet lukken. Dus nemen we, voor het gemak, aan dat je het graf overal mee naartoe kunt nemen. Dan zie je nog's wat van de wereld. Daar sta je dan op het toilet. Met één been in het graf. Ook daar wordt je, natuurlijk, bekeken of je uit de wereld der doden komt. Dat zal jouw worst wezen. Eerst komt poepen!
Na die poeppartij wil je naar een feestje. Je strompelt voort met dat graf aan je been en eenmaal binnengekomen voel je je bekeken. Iedereen weet van dat graf aan je been maar niemand wilt er direkt naar kijken. Zeker niet wanneer ze weten dat zij bekeken worden. Door jou. Af en toe is er een persoon die alle moed verzamelt heeft en die je dan vraagt "En..... hoe gaatie?" Met dat graf aan je been bedoeltie natuurlijk. Ja wat moet je hierop zeggen. Dat het goed gaat? Ondanks dat graf aan je been? "Het gaat köt"zeg je dan, wijzend op dat graf. "Oh" zegt de ander. Dat was de conversatie wat mij betreft. Want om de ander te belasten met dat graf van mij, zo steek ik niet in elkaar. Dat moeten ze maar aanvoelen. Ze hangen dan maar een blok aan hun been. Dan weten ze hoe het voelt. En misschien, misschien wil ik dat blok aan het been wel zijn hoor.
Tegen een leuk uurtarief ben ik bereid voor blok te spelen. Voordeel van een blok is dat je niks hoeft te zeggen. Je moet er gewoon lekker zwaar en zwaarmoedig uitzien. En schijt hebben aan de rest. Schijt? Daar had ik het toch al over gehad. Het begint een beetje te ruiken overigens. Je wordt, ook al een beetje, gemeden. Gelukkig, je weet nu tenminste waarom.
Er zal een dag komen, waarop ik dat 2e been ook in het graf moet trekken. Dat zal opluchten, want het graf wordt steeds dieper. Ik moet dus steeds leniger worden. Dat is een andere uitdaging. Dat lenig worden zal wel vanzelf gaan schat ik zo. Want hoe dieper het graf, des te gespreider ik ga staan. Met de broek aan he. Je weet maar nooit wie er zo af en toe in het graf springt. Nee, laat dat graf maar lekker ondiep blijven. Het leven is toch al moeilijk zat. Oók met beide benen buiten het graf. Alleen ga je dan, als je moet poepen, lekker voor een paar uur op het toilet stinken, met een krantje, koffie en croissantje erbij :p
Inmiddels voel ook ik wat aandrag en beweeg mij voort richting toilet. Ik ga mij daar nestelen, met één been buiten het toilet, met dat graf eraan, en ik ga eens rustig mijn zonden overdenken. Klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten