dinsdag 25 september 2018

Puinhoop

Ik heb prostaatkanker. Ik lig in een scheiding.




Puinhoop
Eigenlijk is de rest van mijn leven één grote puinhoop. Althans, zo voelt dat nú aan. Morgen is dat waarschijnlijk anders. Ook een puinhoop kent struktuur.
Ik moet nog zoveel doen. Maar wat en wanneer? Het wordt weer eens tijd voor een Excel- of Freemind bestandje ofzo. Gewoon om het een en ander te laten bezinken en een plek te geven.


Depressief
Ik voel me er depressief onder, niet lekker in ieder  geval. Dat is misschien wel normaal en ik móet er doorheen zien te komen. Hoe? Weet ik veel, ik zie wel.


Zelfdoding
Zelfdoding door middel van ophanging of wat  pilletjes is uit den boze. Dáár begin ik  niet aan. Euthanasie evenmin. Maar Versterving, dát  lijkt me wel wat. Voorlopig niet, ik voel me best wel goed. Heb wel wat ongemakjes maar die horen er ook bij, heb ik vernomen.


Alleen voelen
Het ergste is, dat  ik er nu ècht alleen voor sta. Iets wat ik altijd al geroepen heb, helaas. Net zoals: 'Als het goed gaat met je, heb je een naam. Gaat het slecht, ben je een nummer'. Denk dáár maar eens over na.
Eénzaam voel ik me niet. Wèl alleen. Ik weet niet wat het ergste is. Eenzaam zijn of je Alleen vóelen. En...Gevoel kan je uitschakelen, zegt men. Vooruit dan maar, waar zit die knop ergens?.... :P

Geen opmerkingen:

Een reactie posten