Alles sal reg kom

Vanavond mijn eerste (of misschien wel mijn tweede) dip aan het verwerken. Niet dat ik negatieve gedachten heb ofzo, maar gewoon omdat het me overvalt. Daarbij zijn de pijn, het weer en het (vanavond) alleen zijn, versterkende factoren.
Medische, privé en zakelijke dingetjes komen op me af. Morgenvroeg ga ik ze inplannen en er een prioriteitje aan plakken. Dat helpt. Want ik weet, zo gauw ik morgen weer opsta is er niks aan het handje en ga ik weer verder. Maar nu, nu vraag ik me af hoe lang ik het ga volhouden. Die vraag schuif ik maar weer voor me uit. Is nu niet van belang. Wat nu telt is hoe ik de nacht doorkom. Waarschijnlijk met een paar paracetemollekes achter de kiezen :D

Net Anja opgehaald van de Uden kermis. Tis net of een vader z'n kauwgom knauwende dochter ophaalt :D Heel apart dat gevoel. Zal wel met de algehele stemming te maken hebben en alles wat daar omheen hangt. Wat ik wel gezien heb, daar in Uden, is de kerk met die mooie ronde koepel. Dáár wil ik nog een foto bij nacht van maken. Dat wordt mooi.

Nu ook nog hopen dat het morgenochtend mooi weer is. Ik wil weer eens trainen op de racefiets. Mijn buik begint mij te storen in mijn bewegingen waarbij ik ietwat krom moet. Dit heeft te maken met een tekort aan beweging en een teveel aan medicijn. Dat komt ook wel weer in balans, als ik dat wil.

Met  de smaak is het evenzo slecht gesteld. Zelfs het energie drankje smaakt naar aanmaak siroop. Hm, misschien is een biertje beter, of cognacje. Ik heb nog goeie staan. Eén glaasje kan geen kwaad toch? Doen dus, paracetemolleke er achteraan en dan slapen..... dat klinkt dan weer positief :P