donderdag 23 maart 2017

Voor wie doe je het?

Enige tijd geleden werd ik een beetje op mijn vingers getikt. Althans, zo vóelde het aan. Nu ben ik niet zo benauwd van een vingertik, maar toch, toch zette het me een beetje aan denken.
'Men' vond dat ik (af en toe) te hard in bewoordingen was. Te hard betekent: Af en toe deel ik een sneer uit, of men dat nu terecht vond of niet. Dan denk ik weer, 'als jij niet verder kijkt dan die sneer, wat doe ík dan een moeite om het op 'papier' te zetten?' En: 'Als jij de moeite níet neemt, om erachter te komen, WAAROM ik iets op papier zet, waarom zou ik dan de moeite nemen om jou op de hoogte te brengen?'.


In het begin was ik met deze blog begonnen, om anderen op de hoogte te houden van mijn kankerperikelen. Gaandeweg echter, begon ik meer en meer mijn gevoel mee te laten spreken en mijn blogs hadden meer iets van 'het-van-je-afschrijven' nivo. Dat ging vanzelf. En dus moest ik tijdens het schrijven, ook nadenken over wat ik wel kan/mag schrijven en wat niet. Met andere woorden: Wat ik in deze blog schrijf, is een flauw aftreksel van wat ik denk, wat ik voel. Over sneren gesproken.


Bovenstaande, is waarschijnlijk een beetje teveel van het goede. Ik moet terug naar de roots. Ik moet deze blog gebruiken om iedereen die het wil op de hoogte houden van hoe ik me voel, hoe het met me gaat. En dat heel technisch. Net zoals Mr. Spock. Je weet wel, die van de Enterprise :p En mijn gevoelens houd ik dan wel bij in een apart stuk. Een stuk dat alleen voor mij te lezen is. Een soort van dagboek dus. Een Tool heb ik al voor ogen. Nu de structuur nog.



3 opmerkingen:

  1. Come on, Frank, dit is toch jouw blog! En daar doe jij mee, wat jij wilt! En wat je schrijft is zoals het is, zoals jij je voelt. Ga door man, net zoals met leven, op jouw manier! Ik waardeer het...

    Groet en take care,
    Bert.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahaha ja dat klopt Bert. Maar sommige detailopmerkingen kan ik maar beter niet op inet zetten. Niet voor mijn gevoel althans. En toch wil ik het op papier zetten.

    Ennuh....hoe gaat het met jou? ;) frankcordromp@gmail.com

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik mag niet klagen, Frank. 14 April is het 2 jaar geleden dat ik na chemo en bestralingen geopereerd ben. Sindsdien zeggen ze dat ik kankervrij ben, iets dat je maar moet geloven, he. De controles, elke 3 maanden in het Catharina, zijn spannend, dat blijft. Uiteraard wel wat overgehouden van het hele gedoe, nl. een stoma, een vooruitlaat, is niet echt vervelend. Verder weer fulltime aan het werk, bij WK, dat gaat wel lekker. Heb vorig jaar mijn bucketlist te gelde gemaakt: hebben op de motor de Route 66 gereden in Amerika, n.a.v. de route naar de bloedafname ☺️... Was juist klaar met mijn fotoalbum, bijna 1000 foto's op A3...

    Groeten,
    Bert.

    BeantwoordenVerwijderen