Aanpassen

Het jaar 2016 zit er bijna op. 2016 zal bekend gaan staan als het jaar van Verandering. 2017 zal er om bekend gaan staan als het jaar van Aanpassing. Voor mij persoonlijk, sloeg de  Verandering voornamelijk op mijn gezondheid. Die is niet zo best dus.

Dat ben ik haast verplicht te zeggen want een kanker die niet meer te genezen valt is best wel serieus. En ik merk dat ook. Na de openbaring en behandeling van de tumor in 2015, ging het in 2016 vooral over de controle over het de baas blijven van de tumor. En juist in  2016 vond voor mij de grootste verandering plaats.

Was ik in 2015 nog in goede conditie, naarmate 2016 verliep ging deze met sprongen achteruit. Krachtverlies, Ademnood, Pijn overal en vooral DE Vermoeidheid beginnen me zo langzamerhand wat te slopen. De racefiets is naar de achtergrond gedrongen.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel wat de kanker heeft gebracht. Zo heb ik kunnen voetballen in het PSV tenue (ja Feijenoord, de volgende keer is 2x mandekking nog te weinig! :p) en heb ik nieuwe (lees: andere) mensen ontmoet. Fotografie is weer in beeld gekomen.

Wel merk ik dat de scherpte bij mij wat is afgenomen. De schuld leg ik bij de Hormoonkuur, welke ik nog steeds volg. Maar, diezelfde Hormoonkuur legt wel de belangrijkste bron van voeding voor de tumor plat. Van mij mag die verhongeren, die tumor. Echter, vroeg of laat, mits nog in leven, zal die (afgeslankte) tumor zijn voeding elders vinden. En dan, ja dan, moeten we wat nieuws gaan verzinnen. We is voornamelijk Wout Scheepens (Uroloog) en ik.

Zoals ik al zei, de scherpte is er bij mij wat af. In het begin stond ik voor elke behandeling klaar.   Nu ook, maar toch ietwat anders. Ik mis wat strijdlust. Waarschijnlijk komt dat, doordat ik wijzer ben geworden. Ik weet nu wat een serie Chemobehandelingen doet. Net als een Hormoonkuur of een setje Bestralingen. Ja, ook Prednison heeft mijn Ervaringsnivo verrijkt.

Misschien ook, mis ik wat strijdlust (dat erinvliegen) doordat mijn conditie is teruggelopen. Ik ga meer en meer doseren. Net als in de wielerkoers. Als je niet meer kunt winnen is uitrijden het devies. Krachten verdelen en je niet gek laten maken. Rustig in het zadel blijven zitten. Goed blijven eten en drinken.

Met dat laatste, dat eten en drinken, is overigens niets mis mee. Ik eet niet, ik vreet. Ik drink niet, ik zuip. Daar moet ik dus wat gaan bijremmen. Ik moet in balans blijven. Maar goed, in theorie weet ik wat ik moet doen. En daar zit'm de Aanpassing voor mij dus in.

Ik wil dolgraag nog eens met de Mariniers meetrainen, maar dat gaat mijn lijfje niet volhouden. Net zo dolgraag wil ik weer eens flink gaan rammen op die pedalen van mijn racefiets. Maar, ook dat gaat mijn lijfje niet volhouden.  De geest wel, die is allang gefinished en doet zijn bestelling aan de bar alweer.

Wat nog wel gaat, is mijn voetbalgenen een flinke boost geven. Wat zelfs ook gaat, is anderhalf uur blijven staan. Op PSV Oost wel te verstaan (bedankt mannen!). Wat ook gaat is, mijn gevoel voor fotografie een flinke boost geven.  En, in plaats van op de pedalen te rammen, geef ik mij hersenen de sporen om de vele vraagstukken bij de opdrachtgever op te lossen. Mijn hersenen moeten ook flink aan de bak wanneer het UWV en/of de Werkgever gaat beginnen over mijn inzetpercentage, bijvoorbeeld.

Voor mij gaat 2017 veel Aanpassing brengen. Voor iedereen trouwens. Want in 2016 is veel gebeurd. Teveel bijna, want de mensheid kan niet zo snel reageren als men zou willen. Ik doe niet teveel aan doemdenken want er zitten onderwerpen bij waar je bijna scheel van wordt.  Doemdenken is goed. Doemdenken is positief zelfs. Want door dit doemdenken, zet je alle min- en alle pluspunten tegenoverelkaar. Het is wel zaak objectitef te blijven he ;)

En ja, mijn glas is atlijd halfleeg, niet halfvol. Halfvol is voor de zuinigerds onder ons. Voor de positivo's.  Nee, bij mij is dat glas halfleeg. Ik zuip door, weet je :p

Maar goed, MIJN generatie heeft dit alles al eens meegemaakt. Ja, zelfs een hoofdstuk als Overbevolking. (denk aan de spaaractie van aluminium melkflesdopjes voor de arme, en dus hongerige, Sylvanaatjes in Sylvanaland).

2017 gaat van ONS heel wat vragen. En als ik dit van dichtbij bekijk, is ONS mijn directe omgeving en ik.  Dit ONS, gaat de kwaliteit van mijn leven bepalen.

Vroeger, zo'n jaar of 2 geleden, trok ik mijn wenkbrauwen op wanneer iemand koos (nee, niet Koos! Maar koos) voor de Kwaliteit van het leven. Als ik dat nu hoor, trek ik nog steeds mijn wenkbrauwen op, maar niet zo hoog meer. Ik begin begrip te krijgen voor die keus. Is dat goed? Is dat slecht? De tijd zal het leren. Voor nu weet ik dat niet. Maar, ik denk dat er een dag komt dat ook ik die keus ga maken. Alles en iedereen verandert.  Ik ook dus.

Maar eerst ga ik mij aanpassen. Niet qua kleur, want een tintje vind ik best geil. Dat blijft dus. Ik ga mij aanpassen op mijn nieuwe situatie die komen gaat. Een mens moet op de move blijven om te overleven. Dat vergeten we weleens maar dat is altijd zo geweest.  Ik ga het zien! Jullie ook!

Maar eerst Hals- und Beinbruch! Voorzicht(ig) met Vuurwerk en Drank! Denkt aan Mens en Dier en dat 2017 al het goede moge brengen voor iedereen! Ciao!