zaterdag 29 oktober 2016

Watje

Soms denk ik weleens: Wat ben ik toch een watje. Ik bedoel, d´r zijn er zat met kanker die volop in beweging zijn. Ja, die zelfs de Alpe d´Huez bedwingen en dan ´n paar keer ook nog. Ik heb dat niet zo. Ja ik voetbal weer wat, fietsen doe ik helemaal niet meer. Niet op de racefiets en niet op de mountainbike. Een watje waardig nietwaar.


En toch, dat voetballen gaat me goed af. Ik voel me er lekker bij. Dat fietsen, mwah, dat hoeft niet zo voor me. Zeker niet na die marteling met Steven Kruiswijk. Dat rondje met hem deed me weer denken aan de begintijd. De tijd dat ik de vouwen uit de broek fietste en elke keer total loss thuiskwam. Totdat het beter ging uiteraard.


Misschien, moet ik de draad weer ´ns oppakken. Ik zag een stel van die kankerpatienten de Keutenberg opfietsen. Ja, dát wil ik ook weer´s doen. Gewoon lekker op de macht naar boven stoempen. M´n bovenbenen martelen en m´n tong boven m´n voorbandje laten zwengelen. Als dát nog eens kon. Dat zou lekker zijn. Ja, ik ga weer eens beginnen met wat krachttraining voor de beentjes. Wat een met darmkanker kan, dat moet ik toch óók kunnen, met dat prostaatje van me.


Het enige verschil met tóen en nú is dat ik nú alleen fiets. Samen met m´n tumor weliswaar, maar toch. Ik fiets alleen omdat ik geen zin heb om met andere kankerpatienten te fietsen. Nog niet althans, misschien als ik wat beter in conditie ben. Als ik hun eraf kan rijden en dan zeggen kan dat je beter prostaatkanker kan hebben dan (bijvoorbeeld) een hersentumor of wat ze dan ook hebben moge. Ja, dan ben je bijna trots op die prostaatkanker. "Wat heddegij?" "Oh echt? Ík heb prostaatkanker!":p En dan zíe je de ander denken: "Had ik ook maar prostaatkanker!" Ha, ja, daar zittie dan met z'n darmkanker! Kijk, dan heb je tóch dat beetje competitie gevoel. Dáár houd ik wel van.


Nou zal het wel niet zo hard van stapel lopen. Als puntje bij paaltje komt dan help je mekaar vooruit. Dan blijf je bij iemand die niet zo hard kan trappen. Dan blijf je bij iemand die een mindere longinhoud heeft dan jijzelf hebt. Maar toch kan ik het dan niet laten om te zeggen, tussen neus en lippen door, dat ík prostaatkanker heb. Maar, dat zeg ik óók, wanneer iemand bij mij blijft, omdat ík niet vooruit te branden ben ;) Watje!

1 opmerking: