Bewegen

Sinds kort ben ik weer aan het trainen geslagen want stilzitten is uit den boze. Ik train bij de PSV Oldstars. De naam zegt het al: Oldstars. Al wat een beetje op leeftijd is, zit erbij. Sommigen spelen nog steeds op hoog nivo, anderen moeten het met minder doen.

Ikzelf zit, in mijn dromen, nog steeds op topnivo. Ik drentel van de ene kant van het veld naar de andere. En passant pak ik een balletje af van de tegenstander. Als de situatie erom vraagt doe ik dat met gepast geweld en dat doe ik met verve.

Dat waren m'n dromen. De werkelijkheid is ietsje harder. Ik drentel niet meer zo en dat balletje afpakken, ja, dat doen ze. Ik heb nog heel wat bij te halen. Zeker met dat toernooi in het vooruitzicht. Feyenoord, Vitesse, NEC, RKC dát zijn de namen. Wij, van PSV zijn de kam-pi-oe-nen!

Dat betékent dus, dat ik héél snel en héél wat moet trainen. Dat drentelen en en dat gepast geweld, moet ik afleren. Dat scheelt een hoop gips en revalidatie voor mij. Maar ik zal er zijn tegen die tijd. Mits de PSA waarde niet te hoog is. Het liefst heb ik'm onmeetbaar :p

Want ja, ik zou'm bijna vergeten die tumor van mij! Maar hij is er nog, dat laattie wel merken. Ik puf en hijg dat het een lieve lust is. Het zullen geen opvliegers zijn die ik tijdens de training op voel komen, maar ze zitten er niet veel naast! Non-de-konijn! Ik zweet wat af! M'n tumor is er niet bepaald eentje van ik-werk-mee! Volgens mij zittie ergens in een hoekie met de armen over elkaar voor zich uit te pruilen. Dat moetie mooi zelf weten. Ik zou er niks om geven als die op z'n eigen ging wonen. 'Ga maar uit jij!'

Vandaag kreeg ik het PSV tenue met rugnummer 5. Nu is rugnummer 5 altijd het rugnummer geweest van een goede vriend van me. Ik vond hem een bijter, je was nooit van hem af. Een tekkel waardig (sorry Oscar!). En dát rugnummer, die heilige 5 op míjn rug, dat schept verplichtingen natuurlijk. En jawel hoor, ik was pas na 30 seconden uitgeteld.

Geveld door de hitte luidde het officieel persbericht.  Dáár kon ik me in vinden, want ik ben een bíjter hoor, je bent nooit zómaar van me af! *puf*

Ik ga er voor het gemak, míjn gemak, maar van uit, dat híj, het ook niet kan bolwerken in deze hete omstandigheden (sorry Jan!). Tis ook maar een Deen...uhhh....mens!

De trainer heeft beloofd dat hij me wat zal gaan bijschaven vóór het toernooi. Nou trainer, je doet je best maar hoor! Ik bedoel, als het te warm is, is het te warm! Romario is dan een bruine Braziliaan, ík ben een bruine Indo :p Én, ik heb óók een hoog knuffelgehalte hoor! Al moet ik lesbisch worden!

Binnen het team vinden ze tóch al dat ik er te jong uitzie. Dat hebben ze me op het veld er wel ff ingstampt. Ik voel me op leeftijd nu. Hún leeftijd. Zo ergens tussen de 70 en 80 (sorry jongens!)

Ik sorry wat af sinds ik een tumor heb. Ik mag dan wel véél zeggen, maar niet alles.
Zo ook op het veld. Misschien moet ik wat minder wijzen, misschien moet ik ook wat minder roepen.

Maar als ik dát zou doen, zou ik, ík niet meer zijn. Dus bekijk het lekker! Ik roep en wijs als dat in me opkomt. 'Sorry' kan ik altijd nog wel roepen, indien nodig en als dat zo uitkomt. Sorry!