Paracetemolletje

De laatste tijd krijg ik meer en meer last van pijn. Vooral in de beenderen en gewrichtjes. Ik krijg voort pijn bij het opstaan, in m'n knieen. Zelfs in m'n armen tijdens het trainen op de racefiets.

Moest ik vroeger niks van Paracetemol en dergelijken hebben, tegenwoordig grijp ik er vaker en eerder naar. Ik dacht dat ik wel tegen een stootje kon. Dat kan ik ook wel, maar dit is een soort pijn dat erin sluipt.

Ik kom moeilijker uit de auto. Sowieso,heb ik problemen met dit lijf na een lange zit. Of dit nu in een autostoel is, een burostoel of wat voor stoel ook. Bij het opstaan heb ik 'opstart'problemen.


Tijdens het fietsen vandaag, merkte ik dat mijn linkerknie begon te protesteren. Rustig aan verder trappen  dus. Ik weet niet wat dit wil zeggen, maar het lijf laat niet voor niets via de pijn weten dat er iets niet goed zit. Waarom anders pijn? Niet omdat ik dat nu persé lekker vind. Pijn tijdens de sprint, ja, dat kan ik begrijpen. Dat is ook best wel lekker. Best wel? Gewoon lekker dan!


En ergens geloof ik niet in pijnstillers. Wanneer je die slikt, negeer je wat je lijf je wilt zeggen. Ik weet ook wel wattie zegt hoor. Zoiets als "Dat komt ervan! Jíj wilde die chemo en hormoonkuur en bestralingen en Prednison! En wie mag de rotzooi opruimen? Juist ja! Ik! Maar nee, daar geef jij niks om he. Gewoon doen! Niet aan mij denken. Ik, die je overal naartoe heb gebracht. Eikel!" En dus gooit mijn lijf de knuppel in het hoenderhok. Mijn lijf begint nu alle kwaaltjes en pijntjes tegen mij te gebruiken. En ja, ik pik dat.


Kan ik er dan helemaal niks tegen doen? Jawel hoor. Ik ga meer bewegen. Trainen zogezegd. Op de fiets, op het voetbalveld. Mijn lijf en met name de botjes en gewrichtjes moeten weer sterk worden. Ik moet weer zonder pijn door de knieën kunnen en weer omhoog natuurlijk. We gaan het vanzelf wel zien.


Pijnstillers komen in beeld als het echt niet anders meer kan. Als ik lig te kronkelen van pijn op de grond, als ik schreeuwend en kermend achter het stuur zit, als ik scheel van de hoofdpijn je recht in de ogen kijk, pas dan ga ik aan een paracetemolletje denken. Pas dan ga ik er een beetje verliefd naar zitten kijken.