woensdag 27 juli 2016

Ik word niet meer beter

Nee, ik word niet meer beter. Met andere woorden: Ik ben niet meer te genezen.
Ik was al (bijna) niet meer te veranderen, maar nu ben ik ook nog niet meer te genezen. Is er een pluspuntje? Jawel hoor, ik zit voorlopig nog niet in de terminale fase. Dat is pas wanneer je nog maar een paar maanden te gaan hebt. Achteraf gezien, lijken een paar jaar wel een paar maanden, wanneer je zo af en toe eens terugblikt. Dus wat willen een paar jaar gevoelsmatig nog zeggen?

Ik ben dus niet meer te genezen. Daar moet ik steeds vaker aan denken. Daar word ik steeds vaker mee geconfronteerd. Wanneer ik ga sporten, wanneer ik ga winkelen met ons Anja, wanneer we een terrasje doen, wanneer de kinderen er zijn. Dan denk ik weleens: Hoe lang nog? Ik wil nog van alles af hebben, geregeld hebben. Van de andere kant hoor ik dat juist die mensen die van alles gedaan willen hebben, dat dát juist die mensen zijn die heel snel de terminale fase inwandelen. Niet dat ze dat wíllen, maar het is dan net of ze het aanvoelen dat die fase er rap aan zit te komen. Ik heb dat (nog) niet. Poehee, ben ik ff blij! Ik wil nog sporten, werken, de tuin doen, terrasjes pikken.

Er zijn nog zoveel terrasjes waar we nog niet geweest zijn of waar we te weinig geweest zijn. Misschien, wanneer ik aandraag om eens wat vrienden te bezoeken, misschien is het dan zover. Dus dat wil ik nog niet. Die vrienden bezoeken. Ze zien me al aankomen. 'Eeeej, gaade gij dood? Wah luste te drinken?' Dan kan ik weer uitleggen dat het nog niet zover is. Dat dat nog wel enkele jaren op zich laat wachten. Teleurstelling ten top. Vooral onder de wielrenners onder ons. Want ik leg er nog menigeen op! In de spurt. Maar dan moet ik wel nog wat trainen he. Ben geen beest!

Maar goed, ik ben dus nog steeds niet meer te genezen. Ondanks dat er veel aan behandelingen bijkomen. Nieuwe middelen of een combinatie van 'oude' middelen, het maakt allemaal niet uit. Er komen steeds nieuwe behandelingen bij en in een rap tempo ook. Of ik daar baat bij zal hebben gaat de tijd leren. Tot dan toe zit ik nog steeds met die sticker op m'n voorhoofd: Niet meer te genezen.  Aangewezen door een verlichte neon pijl met de tekst 'Hij wordt niet meer beter!'
Zo voel ik me af en toe. En wat blijkt? Dat zijn Stemmingswisselingen. Eén van de bijwerkingen van de Hormoonkuur. En gelukkig, het is niet mijn schuld. Ik mag dat. Anders moeten er miljoenen bijsluiters herschreven worden en wetenschappelijke studies herzien worden.  Ik krijg nu weer een opvlieger. Eerst gaf ik daar niks om, maar de laatste tijd heb ik zoiets van 'daar heb je d'r weer een'.

Ik moet meer bewegen, zeggen ze. Ok, ik ga wat aan voetbaltraining doen en het wielrengebeuren? Dat ga ik tot op zekere hoogte weer oppikken. Eigenlijk moet ik dat met lotgenoten doen want die begrijpen je wanneer je het warm krijgt. Niet van de training, maar gewoon, omdat je dat nu eenmaal krijgt. Of je bent oververmoeid. Niet van de training, maar gewoon, omdat je dat nu eenmaal krijgt. Of..... en zo kan ik wel ff doorgaan hoor.

Werken, dat wil ik ook blijven doen en zo lang mogelijk ook nog's. Dat is goed voor de hersentjes en voor de sociale omgang. Bovendien krijg ik, mede ingegeven door de kanker, meer inzicht in problematiek. Waarschijnlijk omdat ik me steeds vaker, meer in kan leven in een bepaalde situatie. En dat zo objectief mogelijk. Voeg die situatie samen met mijn werkervaring en kennis en ziedaar..... er verschijnt een oplossing aan de horizon :) Dus die tumor, die kanker heeft ook zo z'n voordelen gehad. Meer voordelen hoef ik niet, dus die kanker kan wel weg nu.
Oja, ik was niet meer te genezen, maar, méér kanker hoeft er niet bij. Zo is het wel genoeg. Die ene tumor mag, als die zich koest houdt, wel blijven. Mits ik dan nog zeker zo'n 10 jaar mag blijven leven. Ik moet een soort van Cesar der tumoren worden. 'SSHhhhhht! Koest jij!'. Hahaha ja dat gaat lekker zo.

Ik word niet meer beter. Maar word ik slechter dan? Ik word slechter ter been. Dat wel. Maar daar moet dan toch iets tegenover staan? Immers, elk voordeel hep sen nadeel, dus elk nadeel hep sen voordeel. Dat wordt dus een uitdaging om dáár achter te komen. Wat het voordeel is van mijn nadeel (die tumor). Net zoals een plaatje vinden voor bij dit bericht. Op Google gezocht op 'ik word niet beter'. Mijn hemel wat een hoop plaatjes met een hoog spring-van-het-dakgehalte. Nee, dan maar wat anders erbij gezocht :D

Geen opmerkingen:

Een reactie posten