Wel, die dag is er al. De oude ik is er niet meer, ik ben veranderd en ja, leven met mij ís er (nog) moeilijker door geworden.
Leven met iemand die te horen gekregen heeft dat hij/zij nog maar beperkt houdbaar is geworden, is sowieso moeilijk. Want die persoon is veranderd, die persoon is één stapje en misschien wel meer stapjes dóórgegaan ten opzichte van iemand die 'gezond' is. Iemand, die niet die stapjes hoefde te maken en dus is blijven stilstaan. Die iemand beseft niet hoe beperkt houdbaar hij/zij is.
Wat volgt is heel simpel. Er groeit een verschil in denken en doen tussen iemand die doorgaat en iemand die stil blijft staan. Dat kan niet anders. Dat is nu eenmaal zo.
Maar wat is dan het voordeel wanneer je dóórgaat. Het grote voordeel is, dat je het leven en alles wat eraan verbonden is, meer gaat waarderen en respecteren.
En wat is dan het voordeel wanneer je stil blijft staan. Een groot voordeel is, dat je binnen je comfort zone blijft. Je hoeft niks nieuws te ondernemen wanneer je dat niet zou willen.
Vergelijk het maar met iemand die aan de lopende band staat te werken. De werkzaamheden die die iemand verricht zijn routine handelingen. Altijd dezelfde handelingen, je hoeft er bijna niet bij na te denken.
Totdat die iemand vertelt wordt dat het binnen een bepaalde tijd afgelopen is met die routine handelingen. Er komt een handeling bij. Of twee. Of misschien wel drie.
Die iemand wordt uit zijn/haar comfort zone getrokken. Hij of zij moet doorgaan. En hij/zij kan er alleen over praten met anderen, die dezelfde verandering ondergaan. Want zij, die die oude werkzaamheden moeten blijven doen, zij dus, die stil blijven staan, kúnnen er gewoonweg niet over meepraten. Want zij kunnen niet weten wat het met je doet, die nieuwe bijkomende handelingen.
En zie, de stilstaande en de doorgaande gaan langs elkaar leven en hun gezamelijke inzicht wordt beperkt tot dát moment, waarop de ander is doorgegaan.
Aan diezelfde lopende band, wordt gepraat over diegenen die zijn doorgegaan. Want zij die doorgaan, hebben geen tijd om over anderen te praten. Zij die doorgaan zijn druk bezig met nieuwe dingen. Er moet van alles geregeld worden, er moet kennis worden opgedaan, nieuwe inzichten moeten plaats krijgen. Nieuwe gevoelens ook. En daar staan zij, zij die dóórgaan, helemaal alleen in. En op bepaalde momenten, gaan zij die doorgaan, even terug naar de oude werkplek, voor een praatje of gewoon om er te zijn.
Er zijn erbij, uit de oude werkkring, die je een warm hart toedragen. Die je in woord en daad steunen of ze steunen je in gedachten. Dat zijn diegenen, die buiten hun comfort zone durven te treden. Let wel, die zijn er niet veel.
Maar er zijn er ook uit diezelfde oude werkkring, die zich omdraaien en alleen aandacht hebben voor datgene, wat zij al jaren doen. Die zwijgen en zijn je vergeten zodra je naar buiten stapt. Die blijven lekker veilig in hun comfort zone. En daar is niks mis mee verder, maar ze zijn er dus.
Er komt een dag, waarop dit allemaal zo uitkomt. Kijk maar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten