Leven met de diagnose kanker

Gisteren het boek Leef! besteld van Laura Maaskant.

Ik werd getipt door een medeblogger en na het lezen van de intro (zie hierna) besloot ik het boek aan te schaffen en kijk er naar uit wanneer het boek binnenkomt.

Hetzelfde doen als Laura is niet mijn plan, maar het interesseert me hoe iemand als Laura omgaat met de diagnose en het besluit zoals zij dat voor haar heeft genomen.

In ‘Leef!’ vertelt de Laura Maaskant hoe haar leven is veranderd na de diagnose kanker.


Laura Maaskant is vijftien jaar als hoort dat ze een kwaadaardige vorm van kanker heeft. Na een intensief behandeltraject lijkt ze genezen, en pakt ze haar leven weer op. Ze maakt haar vwo af en gaat studeren in Amsterdam. 

Maar dan keert de kanker terug. De prognose is onzeker, haar levensverwachting beperkt. Nogmaals loodzware behandelingen ondergaan wijst Laura af. Ze gaat voor kwaliteit van leven; niet met een bucket list, maar met haar vrienden en haar familie, en in haar werk.

In ‘Leef!’ beschrijft Laura Maaskant niet alleen wat de ziekte haar heeft gekost, maar ook wat die haar heeft opgebracht: de mogelijkheid om te genieten van de tijd die haar nog rest, en elke dag intens te beleven.

‘Een hartverscheurend eerlijk verhaal over een jonge vrouw met kanker. Niet het vechten voor genezing, maar het vechten voor persoonlijke groei staat centraal. Laura beschrijft ultiem geluk vanuit de schoonheid van vergankelijkheid.’ – (bron: bol.com- Maarten van der Weijden)